"Το κοντάρι Γιν του χεριού" Γιν Σόου Κουίν 阴手棍 (Yīn Shǒu Gùn)
Ο ναός Σάο Λιν είναι διάσημος και από την τέχνη του κονταριού. Είναι το αγαπημένο όπλο των μοναχών και σπάνια φεύγουν χωρίς αυτό. Το βιβλίο "Το σύστημα του καθιστού αρχιερέα" αναφέρει:
Στον παλαιότερο ναό των Σάο Λιν, οι αίθουσες είχαν 500 μοναχούς…
εάν θέλετε να γνωρίζεται από πού προήλθε αυτό το κοντάρι, ο καθιστός αρχιερέας το έδωσε εκεί…
Σήμερα η μορφή κονταριού Γιν Σόου Κουίν 阴手棍 (Yīn Shǒu Gùn) είναι
η πιο γνωστή και εξασκείται περισσότερο από τις άλλες Σαολίν μορφές κονταριού. Είναι
σχετικά σύντομη αλλά πολύ ουσιαστική. Στη δυναστεία Μινγκ
明朝
(
Míng Cháo
1368 - 1644) ο διάσημος στρατηγός Γιού Τα Γιόου
俞大猷
(Yú Dà Yóu) 1503 - 1580) στην αντίσταση ενάντια Ιαπώνων εισβολέων, επισκέφτηκε το μοναστήρι Σάο Λιν και έδωσε τις μεθόδους πάλης κονταριού στους μοναχούς Σάο Λιν που χρησιμοποιήθηκαν απ
o τα στρατεύματά του. Οι
μοναχοί Σάο Λιν πήραν παλιότερες μεθόδους κονταριού του ναού Σάο λιν και τις
ένωσαν με αυτές τις πρόσφατα εισαχθείσες μεθόδους, δημιουργώντας ένα μοναδικό
μίγμα των δεξιοτήτων κονταριού σε ένα σύνολο που ονόμασαν Σαολίν Γιν Σόου
Κουίν.
Κάποια μέρη από αυτό βρίσκονται
και σε άλλες φόρμες του κονταριού Σάο Λιν όπως είναι η μορφή Σάο Χούο Κουίν 烧火棍
(Shāo Huǒ Gùn) "Το φλεγόμενο κοντάρι" που δημιουργήθηκε από τον δάσκαλο Σάο Λιν Τζιν Να Λούο 紧那罗
(Jǐn Nà Luō) στην διάρκεια της δυναστείας Γιουάν (Yuan
1279 - 1368) και η Φανγκ Μο
Κουίν 疯魔棍 (Fēng Mó Gùn) "To κοντάρι τρελός δαίμονας" που δημιουργήθηκε από τον μοναχό Τσι Σαν 智善
(Zhì Shàn) στην διάρκεια της δυναστείας Μινγκ 明朝
(Míng Cháo
1368 - 1644) οι οποίες και οι δύο μορφές
είναι πανομοιότυπες με το Γιν Σόου Κουίν κατά το ήμισυ.
Το όνομα του κονταριού Γιν Σόου Κουίν μεταφράζεται ως "To κοντάρι του χεριού Γιν". O χαρακτηρισμός Γιν έχει να κάνει με τον ανορθόδοξο τρόπο χρήσης του κονταριού στην μάχη που στόχο έχει να αιφνιδιάσει τόσο με τις απότομες εναλλαγές κατευθύνσεων όσο και με την πλήξη καίριων και ευαίσθητων σημείων του σώματος.
Η μορφή Γι Σόου Κουίν θεωρείται μια από τις πιο βασικές φόρμες. Kάθε θέση και μετακίνηση θα ωφελήσει κατά την εκμάθηση των πιο προχωρημένων μορφών κονταριού. Είναι σημαντικό το σώμα και το κοντάρι να κινούνται ως ένα. Εάν το σώμα κινείται γρηγορότερα τότε ο συγχρονισμός δεν είναι σωστός και μπορεί να χτυπήσει κάποιος ή να τραυματιστεί. Το σώμα και το κοντάρι που κινούνται ως ένα, δίνουν μεγάλη ώθηση και απέραντη δύναμη μετακινήσεων. Είναι η κίνηση του σώματος που δημιουργεί τη δύναμη, η οποία διοχετεύεται μέσω αυτού στο κοντάρι και έπειτα στο χτύπημα.
Κινήσεις:
- Αρχική στάση.
- Στάση ετοιμότητας.
- Ο χρυσός κόκορας στέκεται στο ένα πόδι.
- Ο χειριστής του κονταριού μεταφέρει το ξίφος.
- Κόψιμο προς τα πάνω δεξιά και αριστερά.
- Οι βράχοι του βουνού Τάι (Tai) πέφτουν με δύναμη.
- Χωρίζοντας το βουνό Χούα (Hua) με δύναμη.
- Ματιά στο φεγγάρι.
- Ο χρυσός κόκορας στον αγρό.
- Κράτημα του κονταριού ψηλά από το έδαφος δεξιά και αριστερά.
- Η μαϊμού μαζεύει το σώμα.
- Η μαύρη τίγρης σκαρφαλώνει το βουνό.
- Αποκρούοντας χτύπημα στο κεφάλι.
- Ξαπλώνοντας στο μαξιλάρι.
- Ο χρυσός κόκορας στέκεται στο ένα πόδι.
- Το πουλί πετάει κυκλικά.
- Μπλοκάροντας τη μέση και χτύπημα στο κεφάλι.
- Ο αθάνατος δείχνει το δρόμο.
- Ο χρυσός κόκορας στέκεται στο ένα πόδι.
- Ο Χουάνγκ Τσουνγκ (Huang
Zhong) ρίχνει το βέλος.
- Χτύπημα στην καρδιά.
- Μεγάλοι κύκλοι στον αέρα.
- Φθινοπωρινό αεράκι σκορπίζει τα πεσμένα φύλα.
- Το άτακτο παιδί κλωτσάει την μπάλα.
- Ο ήρωας κάθεται στο βουνό.
- Κλείσιμο.
Αν σας άρεσε αυτή η σελίδα, μοιραστείτε την!