Για πολλούς αιώνες ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά μνημεία της Κίνας, του βουδισμού Τσαν και του πολεμικού Κουνγκ Φου των Σάο Λιν για γυναίκες, είχε σχεδόν ξεχαστεί και υποπέσει σε παρακμή και φθορά. Τώρα, το μοναστήρι για γυναίκες
Γιούνγκ Τάι, ανακατασκευάστηκε με την ευγενική χορηγία ενός ιδιώτη δωρητή και αυτοπαρουσιάζεται ξανά ως κέντρο για το Σάο Λιν Κουνγκ Φου των γυναικών.
Η θρησκευτική ιστορία κατονομάζει τρεις πριγκίπισσες, που εκτιμάται ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του ναού Γιουνγκ Τάι. Η πριγκίπισσα Τζουαν Γιουίν 转运公主 (Zhuan Yun) θεωρείται η πρώτη μοναχή της Κίνας. Έκτισε μια ταπεινή καλύβα στους πρόποδες των βουνού Σουνγκ, ώστε να ζήσει με συμμόρφωση προς τους όρους του Βούδα.
Όταν ο δάσκαλος Τα Μο πήγε το 527 μ.Χ. στο Σάο Λιν και ξανάγραψε τους κανόνες του Βουδισμού σε μια σπηλιά, τον ακολούθησαν 4 μαθητές. Ένας από αυτούς ήταν μια γυναίκα, η πριγκίπισσα Μινγκ Λιάν 明练公主 (Ming Lian) η ευρύτερα γνωστή ως μοναχή Τσι Τζουνγκ 法名总持 (Chi Zhung).
Ήταν 13 ετών, κόρη του αυτοκράτορα Γου 梁武帝 (Wu Di) της δυναστείας Λιάνγκ 梁朝 (Liang 502 - 557μ.Χ.). Πήγε στο Σάο Λιν ώστε να μάθει από τον μεγάλο δάσκαλο. Ο Τα Μο την δίδαξε ότι ήξερε σχετικά με το Βουδισμό, συμπεριλαμβάνοντας και τη φιλοσοφία αλλά και τη στάση ζωής. Ο σκοπός ήταν να ζήσει εναρμονισμένη με τη φύση, να ελέγχει πνεύμα και σώμα και να είναι ανεκτική με όλα τα πλάσματα.
Η Μινγκ Λιάν θεωρείται η πρώτη τεχνίτρια του πολεμικού Κουνγκ Φου των Σάο Λιν και μετέτρεψε την αρχική καλύβα σε ένα ταπεινό μοναστήρι.
Η τρίτη πριγκίπισσα λεγόταν Γιουνγκ Τάι 永泰 (Yong Tai). Ήταν κόρη του αυτοκράτορα Σουανγού 宣武帝 (Xuan Wu Di) της βόρειας δυναστείας Γουέι 北魏 (Wei 386 - 534) και γνώριζε το όρος Σουνγκ από εκδρομές που συμμετείχε με την οικογένειά της, από την κοντινή αυτοκρατορική πόλη Λούογιανγκ.
Με αυτό τον τρόπο έμαθε για τον βουδισμό Τσαν και τις πολεμικές τέχνες των μοναχών Σάο Λιν. Κουρασμένη από τις ίντριγκες της αυλής και τους καυγάδες στην οικογένειά της, αποφάσισε να ακολουθήσει το βουδισμό Τσαν. Ο μεγαλύτερος αδερφός της Σιάο Μινγκ 孝明帝 (Xiao Ming Di), ο επόμενος αυτοκράτορας, μετέτρεψε το μικρό μοναστήρι Μινγκ Λιάν σε ένα μεγαλοπρεπή ναό και προμήθευσε στην αδερφή του και τους ακόλουθούς της ότι χρειαζόντουσαν.
Στο Γιουνγκ Τάι ο αυτοκρατορικός γυναικείος μοναχισμός έφθασε στο πρώτο του αποκορύφωμα. Περισσότερες από 1.000 γυναίκες ζούσαν συμμορφωμένες σύμφωνα με τους κανόνες του Τα Μο και εξασκούσανε το πολεμικό Κουνγκ Φου των Σαολίν.
Ήταν ισάξιες με τους άνδρες μοναχούς του μοναστηριού Σάο Λιν και στη άοπλη πυγμαχία και στις ένοπλες πολεμικές τέχνες Σαολίν.
Η Γιουνγκ Τάι ήταν επίσης πολύ φιλάνθρωπος. Έδινε φαγητό και είδη πολυτελείας από την αυτοκρατορική αυλή, στους ανθρώπους οι οποίοι κατοικούσαν στην περιφέρεια του μοναστηριού. Δίδασκε γραφή και ανάγνωση στους αγρότες καθώς και πολεμικές τέχνες Σάο Λιν, ώστε να υπερασπίζουν τους εαυτούς τους από τους περιπλανώμενους ληστές. Έτσι η πριγκίπισσα Γιουνγκ Τάι σύντομα απολάμβανε μεγάλη φήμη μεταξύ των ανθρώπων που την τιμούσαν ως αγία. Τελικά το μοναστήρι πήρε το όνομά της και μέχρι σήμερα λέγεται μοναστήρι Γιουνγκ Τάι.
Ακριβώς όπως το μοναστήρι Σάο Λιν θεωρείται η πηγή του βουδισμού Τσαν για τους άντρες, έτσι και το μοναστήρι Γιουνγκ Τάι είναι η πηγή του βουδισμού Τσαν για τις γυναίκες.
Η κοινωνία αρχικά δεν εκτιμούσε τις μοναχές του μοναστηριού Γιουνγκ Τάι όπως τους μοναχούς Σάο Λιν. Οι μοναχές συχνά λεγόντουσαν «μοναχοί δευτέρας κατηγορίας», αλλά πολέμησαν για ίσα δικαιώματα. Σε μια περίοδο η οποία κράτησε ένα αιώνα κατάφεραν εντέλει να αποκτήσουν ισότητα με τους μοναχούς του μοναστηριού Σάο Λιν, οπότε και τους επετράπη να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες ονομασίες γενεών, αλλά και τις διακρίσεις τις οποίες ο Ταμό άφησε στους μαθητές του. Επίσης τους επετράπη να θάψουν την πρωτεργάτριά τους στο δάσος της παγόδας, δίπλα στο μοναστήρι Σαολίν.
Στην ροή της ιστορίας του μοναστηριού που είναι πάνω από 1500 έτη, το Γιούνγκ Τάι καταστρεφόταν επανειλημμένα ή καιγόταν ολοσχερώς. Ωστόσο πάντα μπορούσε να ξαναχτιστεί από τις μοναχές με ευγενικές δωρεές από πιστούς. Πρόσφατα χτίστηκε από μια Κινέζα επιχειρηματία, την κυρία Τσου Γιου Ζουνγκ (Qu Yu Rong), δίνοντας παράδειγμα για την απελευθέρωση των γυναικών στην Κίνα. Έχει ξοδέψει πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ για την ανακατασκευή του μοναστηριού και της σχετικής σχολής. Το θεωρεί ως έργο ζωής.
Έτσι το μοναστήρι Γιούνγκ Τάι είναι σήμερα το πνευματικό κέντρο του βουδισμού Τσαν και το οχυρό του πολεμικού Κουνγκ Φου για τις γυναίκες.
Το μοναστήρι Γιουνγκ Τάι βρίσκεται στην επαρχία Χο Ναν, μεταξύ της επαρχιακής πόλης Ντενγκ Φενγκ και του μοναστηριού Σάο Λιν, στους πρόποδες του όρους Σουνγκ.