H μεγαλύτερης διαρκείας καταγεγραμμένη χρήση βοτάνων εντοπίζεται στον Κινέζικο πολιτισμό. Πάνω από 2.000 διαφορετικά είδη βοτάνων είχαν ήδη καταγραφεί το 1.000 π.Χ. Η Κινέζικη ιατρική εξελίχθηκε δημιουργώντας διάφορους κλάδους, όπως η θεραπεία ασθενειών, διαιτητική αλλά και κτηνιατρική θεραπεία. Τον 14 αιώνα, το περίφημο βιβλίο Που Τσι Φανγκ 普濟方 (Pǔ Jì Fāng) "Γενική φαρμακευτική αγωγή" που περιείχε 61.739 συνταγές με βότανα!
Ο ναός Σαολίν από την δημιουργία του, έγινε μια "αποθήκη" η οποία περιείχε ένα θησαυρό γνώσης πάνω στον τομέα των βοτάνων και την χρήση τους ταξινομώντας τα σε: τονωτικά, βάλσαμα, παυσίπονα, αναζωογονητικά και ενεργειακά για μάχη και θεραπεία. Η ευρύτατα αναπτυγμένη ιατρική παράδοση του ναού Σαολίν, έχει την βάση της στις αποκαλυπτικές διδασκαλίες του Γιάο Σι Φο "Ιαματικού Βούδα" 药师佛 (Yào Shī Fó). Αυτός καλείται για να περιποιηθεί τους αρρώστους.
Στην αίθουσα Τα Σιόν Μπάο Ντιέν 大雄宝殿 (Dà Xióng Bǎo Diàn) "Η κύρια αίθουσα", διαφυλάσσονται τα αγάλματα της τριάδας του Βούδα, Σακιαμούνι ή στην κινεζική Σι Τσιά Μου Νι 释迦牟尼佛 (Shì Jiā Móu Ní Fó), Αμιτάμπα ή Α Μι Τουό Φο 阿弥陀佛 (Ē Mí Tuó Fó) και Μπάισατζιαγκούρα ή Γιάο Σι Φου 药师佛 (Yào Shī Fó).
Είναι γνωστό από τα ιστορικά βιβλία ότι ο ναός Σαολίν κάηκε τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας του. Η τελευταία φορά συνέβη το 17 έτος της Κινέζικης δημοκρατίας, το 1928. Για παραπάνω από 40 ημέρες, όλα τα κεντρικά κτίρια και αίθουσες του μοναστηριού καιγόντουσαν, φέρνοντας έτσι την ολική καταστροφή στο ναό. Αναρίθμητα ιστορικά χειροτεχνήματα και μεγάλο μέγεθος κειμένων και χειρογράφων σχετικών με τις πολεμικές τέχνες του μοναστηριού και τις ιατρικές μεθόδους επίσης καταστράφηκαν.
Κάτι το οποίο λίγοι γνωρίζουν είναι ότι μερικά από τα κλασσικά βιβλία των Σάο Λιν διασώθηκαν χάρη στις προσπάθειες ενός νεαρού μοναχού Σάο Λιν. Υπήρξε ένας μοναχός, ο οποίος απεβίωσε στις 22 Μαρτίου το 1981, με το όνομα Σι Γιούνγκ Σιάνγκ 释永祥 (Shì Yǒng Xiáng 1913 - 1987). Ο Γιούνγκ Σιάνγκ ήταν ένας νεαρός μοναχός, ο οποίος ζούσε στο ναό Σαολίν πριν από το ολοκαύτωμα του 1928. Εξασκούνταν στο Γου Κουνγκ 武功 (Wu Gong) "Πολεμικό Κουνγκ Φου" και παράλληλα μελετούσε τα αρχαία κείμενα των Σαολίν. Ο Γιούνγκ Σιάνγκ περνούσε κάποιο από τον χρόνο του αντιγράφοντας αρχαία έγγραφα. Μέχρι τη στιγμή όπου ο ναός κάηκε, είχε ήδη αντιγράψει αρκετά από αυτά. Τα είχε κρυμμένα στον κοιτώνα του, μέσα στο ναό Σαολίν. Όταν έγινε η επίθεση στο ναό, ο μοναχός Γιούνγκ Σιάνγκ πήρε τα αντίγραφα των κειμένων που είχε φτιάξει και διέφυγε. Αργότερα, μερικά από τα κείμενα που αφορούσαν τις πολεμικές τέχνες του ναού δόθηκαν στους αδελφούς μοναχούς, Σι Σου Σι 释素喜 (Shi Su Xi 1923 - 2006) και Σι Σου Γιουίν 释素云 (Shi Su Yun 1923 - 1999) οι οποίοι επίσης είχαν διαφύγει. Με αυτό τον τρόπο, τα αρχαία κείμενα είχαν ουσιωδώς επιβιώσει.
Ο Γιούνγκ Σιάνγκ επέστρεψε στο μοναστήρι το έτος 1980, όπως και πολλοί άλλοι μοναχοί, αλλά ήταν ήδη πολύ μεγάλος και με κλονισμένη υγεία. Παρέδωσε τα υπόλοιπα αντίγραφα των κειμένων που αφορούσαν την αρχαία ιατρική των Σάο Λιν, στον αναπληρωτή ηγούμενο του μοναστηριού, Σι Ντε Τσαν 释德禅 (Shi De Chan 1907 - 1993).
Ο μοναχός Ντε Τσαν, ήταν άριστος γνώστης της βουδιστικής ιατρικής και της θεραπείας ασθενειών που προκλήθηκαν από τραύματα ή χτυπήματα. Εφάρμοζε την ιατρική στο μοναστήρι Σάο Λιν για 60 χρόνια, συλλέγοντας βότανα από τα βουνά και φτιάχνοντας χάπια, ελιξίρια, σκόνες, πάστες και υγρά εντριβής με την βοήθεια των δασκάλων Σι Σου Γιουίν, Σι Σινγκ Τσενγκ 释行正 (Shi Xing Zheng 1914 - 1987), Σι Σου Σι και Σι Ντε Τσιάν 释德虔 (Shi De Qian 1943 - 2008). Ο δάσκαλος Ντε Τσιάν, μαθητής του Σι Σου Σι, αποτέλεσε τον πρώτο σπουδαστή μετά την καταστροφή του ναού. Πέρασε αρκετά έτη ελέγχοντας, ταξινομώντας και μεταφράζοντας αρκετά βιβλία.
Ένα από τα πιο διάσημα βιβλία του είναι το "Μυστικές συνταγές των Σαολίν για την θεραπεία εξωτερικών τραυμάτων" που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Κίνα το 1986. Ο ηγούμενος Ντε Τσαν και οι βοηθοί του είχαν μεταφέρει προφορικώς το αρχικό κείμενο στον μοναχό Ντε Τσιάν σε μια περίοδο άνω των τριών ετών
Αυτό το βιβλίο αποτελεί μέρος της μοναστικής ιατρικής γενεαλογίας των Σαολίν. Ασχολείται αρχικά με την θεραπεία τραυματισμών, όπως αρμόζει άλλωστε σε ένα μοναστήρι το οποίο ειδικεύεται στην εξάσκηση των πολεμικών τεχνών.
Υπάρχουν αναρίθμητες συνταγές για επείγουσες ανάγκες, συνταγές που σταματούν την αιμορραγία, θεραπείες για μελανιές, μώλωπες και τραυματισμούς. Επίσης τονωτικά κρασιά, έμπλαστρα από βότανα, όπως και συνταγές για τις επιπτώσεις της προμελετημένης επίθεσης στα σημεία βελονισμού. Τέλος υπάρχουν συνταγές που ωφελούν ενεργειακά τους ασκούμενους στις πολεμικές τέχνες.
Λόγω του περιεχομένου του βιβλίου, είναι πιθανότατα περισσότερο ιστορικού ενδιαφέροντος, εκτός και αν οι ασκούμενοι ειδικεύονται στην θεραπεία τραυματισμών ή στις πολεμικές τέχνες.